Piękna Wenus

Na świecie istnieje całe mnóstwo dzieł sztuki, które uznajemy dziś za wartościowe. Jedne ze względu na swą pionierskość, inne z powodu oryginalności, jeszcze inne z uwagi na mistrzowską technikę. Są też takie, które uważa się po prostu za piękne w tradycyjnym rozumieniu tego pojęcia.

Czyli takie, które odznaczają się wyjątkową prostotą zawartą w doskonałości harmonii barw, struktur oraz ideale konstrukcji czy proporcji elementów. Jednym z przykładów piękna w sztuce malarskiej jest znany wszystkim obraz włoskiego malarza Sandra Botticellego „Narodziny Wenus”. Data ukończenie dzieła nie jest pewna.

Najczęściej podawane daty to 1478 rok oraz okres między 1484 oraz 1486. Renesansowy malarz temat dzieła zaczerpnął z hymnów homeryckich lub nawiązał do filozofii neoplatońskiej. Głównym elementem obrazu jest oczywiście bogini Wenus, która naga stoi w muszli unoszącej się na wodzie.

Towarzyszą jej bogini Hora oraz Zeifry. Obraz posiada cechy charakterystyczne dla malarstwa włoskiego mistrza – jasność i lekkość kolorystyczna, oszczędna gra światła i cienia oraz płynna, falująca linia. Obraz stanowi przejrzystą i jasną scenę, której prostota podkreśla piękno dzieła.

Botticelli ukazuje ruch postaci, rozwianie rzeczywistości oraz równomierne rozproszenie barw, co według ówcześnie żyjących stanowiło kanon piękna dzieł sztuki.