Piękno dawniej i dziś

Kanony piękna kobiecej urody zmieniały się na przestrzeni wieków. To, co dziś przyjmujemy za wyznacznik piękna i wzór kobiecej urody, w minionych epokach, mogłoby uchodzić za coś przeciętnego, a nawet, delikatnie mówiąc, nie estetycznego.

Co więcej, kanony piękna zmieniają się także wraz ze zmianą szerokości i długości geograficznej. To, co uznaje się za piękne w Afryce, nie koniecznie musi budzić takie same odczucia w Skandynawii, czy na wyspach japońskich.

Zaczynając nasz przegląd kanonów wyznaczających ideał kobiecej urody, wróćmy do czasów starożytnych. Starożytny Egipt chwalił urodę kobiet smukłych, o podwyższonej talii i symetrycznych rysach twarzy.

W starożytnej Grecji natomiast adorowano kobiety nieco pulchniejsze o pełnym ciele oraz delikatnej skórze. W czasach panowania Dynastii Han wielbiono kobiety o smukłej talii, jasnej cerze, a także dużych, wyrazistych oczach i małych stopach.

Dziś niektóre z tych kanonów są nadal obecne, inne przeminęły wraz z epoką, w której panowały. Ich ślad odnajdujemy w różnego rodzaju przekazach z dawnych lat, takich jak obrazy, rzeźby, czy słowo pisane.