Stenty sercowe

Stent sercowy to sprężynka, swego rodzaju rusztowanie, które wkładane jest w naczynie krwionośne celem udrożnienia go. Stosowany jest w chorobach miażdżycy serca.

To dzięki niemu naczynie nie zapada się, gdy ściany są osłabione. W związku z tym, że stent jest ciałem obcym po zabiegu narasta tkanka, poprzez którą istnieje ponowne zagrożenie niedrożności naczynia.

Dlatego wprowadzono stenty, które uwalniają substancje antyproliferacyjne, zostały one zaprezentowane w 2006 roku, stosowane jednak zostały od 2011 roku, kiedy zostały oznaczone CE. Zabieg trwa około kilkudziesięciu minut i przeprowadzany jest w pracowni radiologicznej, aby móc obserwować cały proces oraz ułożenie stentu, gdy znajduje się już w odpowiednim miejscu rozprężany jest balon a do niego płyn izotoniczny, docelowo pozostaje sam stent.

Mimo całej zawiłości zabiegu, nie jest on inwazyjny i niebezpieczny, a pacjenci szybko dochodzą do zdrowia przy zachowaniu wszystkich wskazówek wydanych przez lekarza prowadzącego. Oczywiście przy takich schorzeniach pacjent musi bezwzględnie i systematycznie chodzić do lekarza oraz sprawdzać drożność nie tylko naczynia krwionośnego, z którym miał problem, ale wszystkich innych.

Można powiedzieć, że wszystkie osoby ze schorzeniami układu sercowo naczyniowego skazane są na dożywotnią kontrolę oraz profilaktykę, ponieważ nierzadko schorzenia powtarzają się, nie ma złotego środka na powstrzymywanie takich chorób można powiedzieć wręcz, że u osób z przebytą chorobą jest nawet większe ryzyko ponownego zachorowania.